O-RING

O-RING to zamknięte koło zwykle wykonane z elastycznej gumy (elastomeru). Wymiary są określone przez średnicę wewnętrzną d1 i przekrój d2.

Efekt uszczelniający

O-ring jest zwykle umieszczony w prostokątnym rowku. Norma DIN rozróżnia dwa rodzaje systemów uszczelniających, statyczne lub dynamiczne.

Elastomery są nieściśliwe i reagują pod ciśnieniem jak płyny przenoszące siły poddane ciśnieniu ze wszystkich stron. Okrągły przekrój O-RINGU jest zdeformowany między dwiema powierzchniami (patrz Rysunek 1).

W przestrzeni montażowej bez ciśnienia, wymagana siła docisku Po do uzyskania uszczelnienia, jest tworzona przez odporność gumy na odkształcenia. Ciśnienie Ps powodowane przez uszczelniany płyn, zwiększa odkształcenie przekroju pierścienia uszczelniającego, a tym samym ciśnienie wymagane do uszczelnienia (patrz Rysunek 2).

Zalety

Dominującą cechą tego elementu uszczelniającego jest prostota geometrii O-RINGU. Dzięki odpowiedniemu doborowi jakości elastomeru i precyzyjnemu określeniu przekroju zgodnie z rozmiarem rowka, O-RING jest wydajnym, ekonomicznym i prostym systemem uszczelniającym.

Projekt i szczegółowa instrukcja

Informacje dotyczące projektu

Przestrzenie montażowe są obliczane zgodnie z kryteriami normy DIN 3771/5.

Wewnętrzną średnicę O-RINGU można podczas montażu zwiększyć o 6%, natomiast przekrój można zmniejszyć o 3%.

W każdym zastosowaniu, przy doborze przekroju d2 zawsze rozważne jest przyjęcie największego możliwego przekroju O-RINGU w stosunku do średnicy wewnętrznej d1. Szczególnie wskazane jest wybranie kolejnego większego przekroju w związku z niekorzystnymi warunkami tolerancji, w celu uzyskania dobrego efektu uszczelnienia.

Jeśli elastomery wejdą w kontakt z mediami, mogą wchłonąć pewną część tych mediów. Wydajność uzależniona jest od odporności materiału elastomerowego na działanie medium. Objętość przestrzeni instalacyjnej należy zaprojektować tak, aby pęcznienie i rozszerzalność cieplna w wyniku wzrostu temperatury mogły zostać zaabsorbowane.

Przy obliczaniu szerokości B1 obudowy uwzględniono pęcznienie objętościowe. Jeżeli w wyjątkowych przypadkach, przewiduje się znaczne pęcznienie (8% uszczelnienie dynamiczne, 15% uszczelnienie statyczne) szerokość B1 obudowy należy odpowiednio powiększyć. Zawsze należy unikać wycofywania.

Rodzaje instalacji

Montaż promieniowy (statyczny i dynamiczny), uszczelnienie wewnętrzne (uszczelnienie pręta)
Rozmiar O-RINGU należy dobrać tak, aby średnica wewnętrzna d1 była co najmniej równa lub większa niż średnica zewnętrzna d5.

Montaż promieniowy (statyczny i dynamiczny) uszczelnienie zewnętrzne (uszczelnienie tłoka)
Rozmiar O-RINGU należy dobrać tak, aby średnica wewnętrzna d1 była równa lub mniejsza niż średnica rowka d3.

Montaż osiowy, statyczny
W osiowych instalacjach statycznych przy doborze O-RINGU należy wziąć pod uwagę kierunek ciśnienia.

• Przy ciśnieniu wewnętrznym O-RING należy dobrać tak, aby zewnętrzna średnica O-RINGU była równa lub większa niż zewnętrzna średnica rowka D7.
• Przy ciśnieniu zewnętrznym średnica wewnętrzna O-RINGU powinna być mniejsza niż średnica wewnętrzna rowka D8.

Niniejsze zalecenia dotyczące instalacji są jedynie wskazówkami i mają służyć jako przybliżone wytyczne. Użytkownikom zaleca się wykonanie testów weryfikujących instalację.

Projekt obudowy

• Rowek prostokątny: w przypadku instalacji statycznych preferowany jest rowek prostokątny. W przypadku stosowania pierścieni oporowych konieczne są proste boki rowka.
• Rowek trapezowy: rowek trapezowy jest zalecany tylko dla przekroju O-RINGU od 2,5 mm.
• Rowek trójkątny: ten kształt rowka jest często używany ze względu na brak miejsca w uszczelkach pokrywy. O-RING jest ściśnięty, rowek zapewnia mało miejsca na jakiekolwiek pęcznienie O-RINGU.

Dobór grubości przekroju O-RINGÓW

W normie DIN 3771/5 każda średnica wewnętrzna O-RINGU jest przyporządkowana do odpowiedniego odcinka sznurka. To przyporządkowanie powinno być również przestrzegane dla nieznormalizowanych O-RINGÓW, ponieważ stopień ściśnięcia zależy zasadniczo od tolerancji grubości przekroju i rowka.