Kategorie blogów
- Aktualności (154) click
- Artykuły (57)
- Technologie (18) click
- Aplikacje (10) click
- Baza Wiedzy (160)
- R&D (8)
Musisz być zalogowany/a
Działania podejmowane w celu eliminacji lub zmniejszenia zagrożenia wybuchem powinny prowadzić do całkowitego usunięcia ryzyka eksplozji. W rzeczywistości jednak często się zdarza, że nie jest możliwe pozbycie się atmosfery wybuchowej, ponieważ takie są uwarunkowania realizowanych procesów lub wymagałoby to ogromnych nakładów finansowych.
Różnica pomiędzy systemem EX p, a EX s to przede wszystkim potrzeba przewietrzania, która o ile w tym pierwszym jest koniecznością, o tyle w drugim jest uruchamiana opcjonalnie po wykonaniu analizy obecności palnego gazu wewnątrz obudowy. W obu przypadkach niezbędny jest czujnik gazu dostosowany do aktualnie występującej na instalacji substancji palnej/wybuchowej oraz jego kalibracja raz do roku.
Tematyka ochrony przeciwwybuchowej opisywana jest określonym zestawem pojęć i definicji, które na stałe weszły do słownika bezpieczeństwa procesowego. W oparciu o dyrektywy unijne, normy i stosowne przepisy stworzona została lista terminów, które powszechnie używane są dla scharakteryzowania zagrożeń w strefach Ex. Lista ma charakter interdyscyplinarny i oddaje skalę złożoności problemu.
Urządzenia elektryczne przeznaczone do pracy w warunkach występowania atmosfery wybuchowej są to wyroby, w których przewidziano rozwiązania konstrukcyjne wykluczające lub utrudniające możliwość zapłonu mieszanin wybuchowych
Systemy iskrobezpieczne, zdefiniowane jako zestaw połączonych ze sobą urządzeń elektrycznych, w którym obwody lub części obwodów przeznaczonych do użytku w atmosferze wybuchowej są obwodami iskrobezpiecznymi, zanim zostaną zainstalowane na konkretnym obiekcie muszą być prawidłowo zaprojektowane i ocenione jako bezpieczne.
Jednym z rodzajów efektywnych źródeł zapłonu, które zostało wymienione w normie „Atmosfery wybuchowe – zapobieganie wybuchowi i ochrona przed wybuchem” jest promieniowanie optyczne. Zastanawiasz się, jak się chronić przed promieniowaniem optycznym? Z punktu widzenia fizyki jest to oddziaływanie podlegające prawom optyki geometrycznej i falowej, a od strony bezpieczeństwa procesowego jeden z czynników, które w odpowiednich warunkach mogą doprowadzić do poważnej awarii przemysłowej.
EX p jest to metoda ochrony polegająca na umieszczeniu podzespołów, które w czasie swojej normalnej pracy mogą wywołać iskrę lub nagrzewać się, w zamkniętej i szczelnej obudowie wypełnionej powietrzem lub innym gazem niepalnym pozostającym pod stałym ciśnieniem.
Osłona ognioszczelna może być stosowana do większości urządzeń elektrycznych jak silniki elektrycznej, puszki łączeniowe, skrzynki rozdzielcze, łączniki, osprzęt instalacyjny czy oprawy oświetleniowe. W przypadku pierwszego z wymienionych rodzajów urządzeń, skrzynki zaciskowe silników elektrycznych w wykonaniu ognioszczelnym również powinny być ognioszczelne.
Przy wyznaczaniu stref zagrożonych wybuchem dla gazu ziemnego bardzo ważne jest określenie w jakich warunkach może wystąpić zagrożenie wybuchem oraz jak, w przypadku potencjalnego wybuchu, zminimalizować jego skutki.
Klasyfikacja ogniowa jest przede wszystkim pierwszym elementem, od którego zaczynamy dobór zabezpieczeń.
Ochronę obwodów iskrobezpiecznych od innych obwodów elektrycznych zapewnia się przez oddzielenie obwodów iskrobezpiecznych od innych obwodów poprzez zastosowanie ochrony obwodów iskrobezpiecznych
Ze względu na fakt, że substancji potencjalnie wybuchowych jest stosunkowo dużo to urządzenia – w szczególności elektryczne – które są przeznaczone do pracy w takich warunkach podlegają określonym wymaganiom
Tak jak istnieją normy, które opisują większość zagadnień związanych z ochroną przeciwwybuchową, tak też istnieje standard precyzujący jakie źródła zapłonu są uwzględniane przez dyrektywę ATEX.
Podział na strefy zagrożone wybuchem. Pracodawca dzieli przestrzenie zagrożone wybuchem na strefy, a klasyfikuje je ze względu na prawdopodobieństwo i czas wystąpienia atmosfery wybuchowej | DACPOL
Wybuch powstaje, gdy mieszania substancji niebezpiecznych z powietrzem, w warunkach atmosferycznych w postaci gazów, par, mgły lub pyłu, w której po wystąpieniu zapłonu spalanie rozprzestrzenia się na całą niespaloną mieszaninę.
W wielu przypadkach uniknięcie atmosfer wybuchowych i źródeł zapłonu nie jest możliwe w sposób pewny. Należy zatem podjąć odpowiednie środki, aby ograniczyć skutki wybuchu do dopuszczalnych rozmiarów
Ochrona przeciwwybuchowa jest problemem szczególnie ważnym dla bezpieczeństwa; wybuchy narażają życie i zdrowie pracowników w wyniku niekontrolowanego działania ognia i ciśnienia, występowania produktów wywołujących szkodliwe reakcje i pochłaniania tlenu w powietrzu, którym oddychają pracownicy