Kategorie blogów
- Aktualności (154) click
- Artykuły (57)
- Technologie (18) click
- Aplikacje (10) click
- Baza Wiedzy (160)
- R&D (8)
Musisz być zalogowany/a
Category
Montaż urządzeń
Modernizacja induktorów
Urządzenia indukcyjne
asd
Ochrona przeciwwybuchowa jest problemem szczególnie ważnym dla bezpieczeństwa; wybuchy narażają życie i zdrowie pracowników w wyniku niekontrolowanego działania ognia i ciśnienia, występowania produktów wywołujących szkodliwe reakcje i pochłaniania tlenu w powietrzu, którym oddychają pracownicy. Z tego powodu ustanowienie spójnej strategii w celu zapobiegania wybuchom wymaga, aby środki organizacyjne zostały podjęte w miejscu pracy.
Dyrektywa unijna ATEX wymaga, aby pracodawca wprowadził w życie środki niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników, włącznie z zapobieganiem ryzyku zawodowemu oraz informowaniem i szkoleniem, jak również zapewnieniem niezbędnych ram organizacyjnych. Sama ochrona dotyczy nie tylko ludzi, lecz także maszyn i środowiska naturalnego wokół zagrożonego zakładu. We wszystkich przypadkach, gdy jest to możliwe, pracodawca powinien zapobiegać występowaniu atmosfer wybuchowych.
Aby zapewnić zgodność z najwyższym priorytetem pierwszym krokiem w ocenie ryzyka wybuchu jest określenie czy niebezpieczna atmosfera wybuchowa może wystąpić w danych warunkach. Następnie należy ustalić czy może dojść do jej zapłonu i w jaki sposób neutralizować skutki wybuchu. Metody właściwe dla oceny ryzyka wybuchu dotyczące procesu pracy lub instalacji opierają się na systematycznym podejściu do kontroli bezpieczeństwa zakładu i procesów.
W tym kontekście „systematyczny” oznacza zorganizowane przeprowadzenie działań w oparciu o przesłanki obiektywne i logiczne. Analiza dotyczy istniejących źródeł niebezpiecznych atmosfer wybuchowych oraz efektywnych źródeł zapłonu, które mogą pojawić się w tym samym czasie.
Jednymi z podstawowych i najważniejszych parametrów opisujących poziom zagrożenia wybuchowego danej substancji palnej są poniższe parametry:
Maksymalna szybkość narastania wybuchu (dp/dt)max – stanowi maksymalną wartość przyrostu ciśnienia w jednostce czasu w trakcie wybuchów wszystkich atmosfer wybuchowych w zakresie wybuchowości substancji palnej w izolowanej obudowie przy założeniu określonych warunków badania.
Wskaźnik wybuchowości Kmax – jest to maksymalna prędkość narastania ciśnienia wybuchu (dp/dt)max, zmierzona podczas wybuchu określonej atmosfery wybuchowej w obudowie o objętości 1 m3 pzy założeniu w określonych warunków badania.
Istnieją metody ograniczające skutki wybuchu, po jego nastąpieniu. Przykładowo systemy tłumienia wybuchu zapobiegają osiągnięciu maksymalnego ciśnienia wybuchu poprzez szybkie wprowadzenie środków gaśniczych do pojemników i instalacji w przypadku inicjacji zapłonu. Elementy chronione w ten sposób muszą być tak skonstruowane, aby wytrzymały jedynie zmniejszone ciśnienie wybuchu. Tłumienie wybuchu może również wymagać technicznego odłączenia elementów znajdujących się w części górnej i dolnej instalacji. Innym sposobem na usunięcie ciśnienia – które jest głównym skutkiem wybuchu - z zagrożonego układu jest zastosowanie odpowiednich systemów odpowietrzających. Mają one za zadanie obniżyć ciśnienie wewnątrz urządzenia do dopuszczalnego poziomu. Metoda ta jest realizowana na kilka sposobów: używając paneli dekompresyjnych, klap z mechanizmem samozamykającym lub bezpłomieniowych układów odciążających. Niektóre z nich, ze względu na swoją specyfikę związaną z konstrukcją i sposobem działania, przeznaczone są do pracy wewnątrz zagrożonych pomieszczeń, a inne można stosować jedynie na zewnątrz.
Wszystkie substancje zdolne do egzotermicznej reakcji utleniania powinny być uważane za łatwopalne. W szczególności, obejmuje to wszystkie substancje, które są już sklasyfikowane i oznakowane jako łatwopalne (R10), wysoce łatwopalne (F oraz R11/R15/R17) lub skrajnie łatwopalne (F+ oraz R12) zgodnie z dyrektywą 67/548/EWG w sprawie substancji niebezpiecznych. Jednakże, obejmuje to również wszystkie inne substancje i preparaty, które nie są (jeszcze) sklasyfikowane, ale spełniają odpowiednie kryteria zapalności lub są ogólnie uważane za palne.
W przypadku wybuchu pracownicy są narażeni na ryzyko niekontrolowanego działania ognia i ciśnienia w postaci promieniowania termicznego, płomieni, fal uderzeniowych i latających szczątków oraz szkodliwych produktów pochodzących z reakcji i zubożenia niezbędnego do oddychania tlenu w powietrzu. Z tego powodu niezwykle istotne jest wykonanie poprawnej oceny ryzyka pożarowego i wybuchowego, a w dalszej kolejności zastosowanie odpowiednich środków ochrony i stosownych zabezpieczeń.
Zachęcamy, również do przeczytania ciekawego artykułu dotyczącego stref zagrożonych wybuchem: https://www.dacpol.eu/pl/podzespoly-do-stref-zagrozonych-wybuchem-ex
Dodaj komentarz